Kantor internetowy to kantor walutowy, w którym transakcje dokonywane są za pośrednictwem platformy WWW i bankowości internetowej. Klient kantoru internetowego przelewa na jego konto określoną sumę w jednej walucie i otrzymuje w zamian na wskazane konto przeliczoną sumę w drugiej walucie.
W Polsce działalność ta podlega wszystkim procedurom opierającym się na zezwoleniu dewizowym wydawanym przez Narodowy Bank Polski. Do rozkwitu działalności kantorowej przyczyniła się ustawa antyspreadowa z listopada 2011, która pozwoliła kredytobiorcom na spłatę kredytu w obcej walucie, a kantorom internetowym na szybki rozwój. Kantor podlega bezpośrednio nadzorowi NBP oraz Ministerstwu Finansów, a jego właściciele oraz pracownicy muszą być niekarani, a także ukończyć odpowiedni kurs lub wykazać się co najmniej rocznym doświadczeniem w dziale walutowym banku.
Kantory internetowe, w celu ochrony danych osobowych klientów, mają także obowiązek rejestracji w GIODO, a także stosują zabezpieczenia ochrony przed podsłuchem transmisji danych poufnych (tj. protokół SSL/TLS, z którym spotykamy się również w bankach). W 2013 działalność kantorowa nie mogła być prowadzona jedynie za pośrednictwem Internetu. Kantor musiał mieć także odpowiednio wyposażony lokal.