Odsetki to koszt, naliczany za używanie pożyczonego kapitału jego właścicielowi; standaryzowaną miarą tego kosztu w przeliczeniu na jednostkę kapitału i roczny czas użytkowania jest stopa procentowa. W przypadku banku odsetki odnoszą się do kosztu pozyskania środków finansujących działalność banku, lub przychód wynikającego z udostępnienia przez bank kapitałów (np. w postaci udzielonych kredytów). Różnica pomiędzy przychodami odsetkowymi uzyskiwanymi przez bank a kosztami odsetkowymi przezeń płaconymi to wynik odsetkowy netto, który odniesiony do aktywów odsetkowych jest również zwany marżą odsetkową netto.

Wysokość odsetek zależy od stopy procentowej, wielkości kapitału, czasu, na jaki został on udostępniony oraz sposobu wyznaczania odsetek. Istotny jest również zastosowany kalendarz naliczania odsetek, który określa m.in. liczbę dni w roku użytą do obliczeń.

Oprocentowanie stałe i zmienne
Stopa procentowa służąca do wyznaczania odsetek może być stała lub zmieniać się w czasie. W polskich bankach stopa stała jest zwykle wykorzystywana w przypadku depozytów oraz kredytów konsumpcyjnych o krótszych terminach spłaty, zaś stopa zmienna w przypadku kredytów długoterminowych. Wysokość stopy zmiennej jest zwykle wyrażona jako suma stawki referencyjnej WIBOR, EURIBOR lub LIBOR o tenorze odpowiednim dla okresu przeszacowania kredytu oraz ustalonej w konkretnej umowie kredytowej indywidualnej marży dodawanej do stawki referencyjnej.

Sposoby wyznaczania odsetek:
odsetki proste – obliczane od kapitału proporcjonalnie do czasu okresu oprocentowania, pobierane po ich naliczeniu (od dołu),
odsetki składane – po umownym okresie naliczone odsetki dolicza się do kapitału, po kolejnym okresie odsetki obliczane są od ich łącznej kwoty,
odsetki naliczane w sposób ciągły, mające zastosowanie np. przy wycenie instrumentów pochodnych
dyskonto – odsetki obliczane są i pobierane z góry.